De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klager zich niet kan vinden in het besluit tot verplichte zorg in de vorm van opname en toediening van medicatie. De commissie komt tot het oordeel dat beide klachtonderdelen ongegrond zijn. De commissie wijst daarnaast het verzoek tot schadevergoeding af. 

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klager zich niet kan vinden in het besluit tot overplaatsing (overdracht aan een andere zorgaanbieder), en dat volgens klager door de instelling niet voldaan is aan de vereiste schriftelijke informatievoorziening inzake het verlenen van verplichte zorg. De commissie komt tot het oordeel dat het tweede klachtonderdeel ongegrond is en het eerste klachtonderdeel gegrond. Het verzoek van klager tot vergoeding van zijn schade wordt in eerste instantie aangehouden en daarna afgewezen.

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klaagster zich niet kan vinden in 
1) het besluit tot de opname, waarbij de mening van het FACT-team en de mening van de moeder van klaagster doorslaggevend zijn geweest;
2) de duur van de opname;
3) de benaming ‘vrijheden’ voor het naar buiten kunnen gaan;
4) het niet gehoord worden van de afdelingsgenoten in de kliniek, die allemaal naar huis willen.
De commissie komt tot het oordeel dat klachtonderdeel 1 ongegrond is, dat klachtonderdelen 2 en 3 ongegrond zijn voor zover zij zien op de opname en beperking van de bewegingsvrijheid van klaagster zelf en dat de commissie onbevoegd is voor zover deze klachtonderdelen zien op de Wvggz als zodanig. Verder is klachtonderdeel 4 niet-ontvankelijk. 

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klager: 
– in 2022 toediening van (antipsychotische) medicatie kreeg zonder juridische grondslag; 
– geen aanzeggingsbrief (8:9 brief) inzake deze medicatie heeft gekregen;
– nooit gekozen heeft voor behandeling door het ambulante team;
– seksueel geÏntimideerd wordt door mannelijke hulpverleners van het ambulante team en;
– onheus wordt bejegend ten aanzien van zijn behandeling in een Chinees centrum (racistische opmerkingen hierover krijgt van de behandelaars).
De commissie komt tot het oordeel dat alle klachtonderdelen ongegrond zijn. Het verzoek van klager tot vergoeding van zijn schade wordt afgewezen. 

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klager zich niet kan vinden in het besluit tot verplichte zorg in de vorm van medicatie. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is. De commissie wijst daarnaast het verzoek tot schadevergoeding af. 

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klager zich niet kan vinden in het besluit tot verplichte behandeling met medicatie en evenmin dat hij huisbezoeken moet toestaan terwijl daar de noodzaak toe ontbreekt. De commissie komt tot het oordeel dat zij ten aanzien van het eerste klachtonderdeel niet bevoegd is en dat het tweede klachtonderdeel ongegrond is.

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat klaagster zich niet kan vinden in het besluit tot insluiting. De commissie komt tot het oordeel dat de klacht ongegrond is. Het verzoek van klaagster tot vergoeding van haar schade wordt afgewezen. 

De klacht houdt zakelijk samengevat in dat de heer A. zich niet kan vinden in het besluit tot verplichte zorg in de vorm van medicatie en evenmin over het feit dat hij tijdens zijn verblijf in de separatieruimte geen voedsel of water aangeboden heeft gekregen. De commissie komt tot het oordeel dat beide klachtonderdelen ongegrond zijn. De commissie wijst daarnaast het verzoek tot schadevergoeding af. 

Klacht over beslissing op verzoek tot beëindiging verplichte zorg is niet-ontvankelijk

Ongegronde klacht tegen verplichte medicatie. Verzoek om schadevergoeding afgewezen.